
|
Wie ben ik? In vier
woorden: een muzikale, kunstzinnige, trailrunnende filosoof.
Luisteren, maken, doen en denken. Al vanaf mijn tienertijd
probeerde ik mijzelf zo compleet/breed mogelijk te ontwikkelen.
Misschien een tikje Abraham Maslow hier? Ik weet het niet, maar
zonder enige kennis van Maslow of filosofie toen had ik dat
bedacht. Volgens mijn familie was ik een denker en nam niet snel
genoegen met wat er gezegd werd: “Hoe kom je daaraan?”, “Hoe kun
je dat weten?”. Ooit heb ik op 15jarige leeftijd, op weg naar de
bushalte gezegd dat “alles relatief is”. Best een uitspraak. Ik
kom die her en der nog wel eens tegen.
Bij de eerste les filosofie die ik ooit volgde, ik was toen 23,
gebeurde er iets bijzonders. Opeens kon ik communiceren met een
'gelijkgestemde', de docent filosofie. Een denkraam werd hier
wagenwijd opengezet en ik genoot.
Filosofie was blijkbaar iets voor mij. Een opleiding zat er toen niet
in, maar boeken lezen deed ik wel. Hele series. Ik snapte niet
alles, lang niet alles, maar het gaf voldoende stof tot
nadenken.
Vervolgens heb ik allerlei verschillende werkzaamheden gedaan, elke
zes jaar iets anders: fotograaf, redacteur, orderbegeleider,
ontwerper, leerkracht. Die laatste, die bleef en zo stond
ik meer dan twintig jaar in de klas in de basisschool. Ik vond het enorm leuk
met de leerlingen in mijn groep te filosoferen. Nog mooier:
er bleek een opleiding voor te zijn. Aan het ISVW in Leusden
volgde ik het Filosofisch kompas en vervolgens de opleiding
FMJK, Filosoferen met Jongeren en Kinderen. Ik sloot die
opleiding af met een scriptie over het opzetten van een
Filosofisch Café voor jongeren.
Na de opleiding heb ik masterclasses/workshops gevolgd via de
Vereniging Filosofische Praktijk aan het ISVW, Leusden,
workshops gedaan met o.a. Pieter Mostert, Hans Bolten, Kristof
van Rossem, Timon Meynen lezingen gevolgd van o.a. Paul van
Tongeren en Joep Dohmen en veel boeken gelezen.
Na de opleiding is de filosofische bal (wat is dat eigenlijk?) gaan
rollen. Het Filosofisch Café kwam inderdaad tot stand, maar werd
door Covid-19 getorpedeerd. Daarna ben ik gesprekken gaan voeren
met jongeren in het voortgezet onderwijs, de basisschool, maar
ook met volwassenen. Dat laatste, omdat er vraag naar was. De
bal rolt nog steeds. Waar naar toe? Wie weet?
|
|