Mensen geven aan bijna alles wat ze doen een betekenis.
Maar niet iedereen geeft dezelfde betekenis aan dezelfde
dingen, zaken, gebeurtenissen... Daarom is het goed om met
elkaar te praten om duidelijk te krijgen wat iets voor jou betekent
of wat je zegt. Dat kan
heel goed in een filosofisch gesprek.
Een filosofisch gesprek is anders
dan praten met elkaar of een goed gesprek hebben. Bij een
filosofisch gesprek gaan de deelnemers samen de diepte in,
samen op onderzoek, bevragen elkaar, beargumenteren hun
uitspraken en vooral ook: luisteren goed naar elkaar.
"Als je praat herhaal je alleen wat je al weet,
maar als je luistert zou je iets nieuw kunnen leren."
(Dalai Lama).
Een filosofisch gesprek ontstaat
uit een filosofische vraag. Bij een filosofische vraag is
er niet meteen een antwoord. Sterker nog, er hoeft zelfs
helemaal geen antwoord te komen. De vraag is de aanzet
voor een gesprek. Dat is een gesprek waarin geredeneerd wordt,
gedachten vrij geuit kunnen worden en tegelijkertijd gevraagd
wordt meningen te onderbouwen, te beargumenteren en te
onderzoeken. Kloppen de argumenten? Waarop zijn ze
gebaseerd. Hoe weet je iets? Waar komt je antwoord
vandaan?
Een filosofisch gesprek is dan
ook eerder een reis die je samen maakt, een onderzoek dat
je samen doet. Open, zonder oordelen. Aan het eind van een
filosofisch gesprek zou het kunnen dat je nog steeds geen
antwoord op de vraag gevonden hebt, maar misschien wel dat
je door de bijdragen in het gesprek een andere zienswijze
hebt verkregen. Na een filosofsich gesprek hoor ik wel
eens: "Zo heb ik dat nog nooit gezien" of "Op
deze manier heb ik nog nooit over dit onderwerp gesproken"
of "Ik dacht dat het zo was, maar nu merk ik dat het ook
anders kan."
|
|